Patrick stuurt een team aan op afstand. Zijn medewerkers werken maximum 2 dagen per week op een andere locatie (meestal een andere bedrijfslocatie). Hijzelf probeert 2 dagen van thuis te werken. De laatste tijd komt hij er niet meer toe. "Het lukt me niet meer om thuis te werken want mijn team heeft mij nodig," start hij onze coaching sessie. "Ze moeten mij zien... Ik moet fysiek aanwezig zijn."
Als we de situatie analyseren, blijkt dat hij na een thuisdag gebombardeerd wordt met vragen of problemen, waarbij er enkele 'dringend en belangrijk' zijn en waarvan hij naar zijn gevoel te laat wordt gebrieft. Hij besluit hieruit dat je als leidinggevende niet van thuis kan werken en dat al dat "nieuwe werken" voor hem niet werkt.
Onze hersenen zijn lui
Wat betekent dat we verder gaan op onze gedachten van gisteren. "Als je belt, stoor je iemand" is een diepgewortelde (onbewuste) gedachte, die zelfs leidt naar openingszinnen als: "Stoor ik?" aan het begin van een telefoongesprek.
"Ik wil mensen niet storen op afstand" Het viel me op hoe vaak ik dit hoor in workshops rond "leiding geven op afstand" of in coaching gesprekken rond dit thema. Iemand bellen die bijvoorbeeld van "thuis" werkt, wordt gepercipieerd als "not done" want ze zijn "thuis".
Hoe komt dit?
Er zitten drie interne stoorders in onze gedachtegang die het ons moeilijk maken:
1. Aan de basis hou ik al niet van bellen op zich
2. Ik associeer "thuis" met "privé" en je belt je collega's/leidinggevenden niet "privé"
3. Thuis werken wordt gepercipieerd met: "de ander wil niet gestoord worden" en dus is deze persoon niet bereikbaar noch beschikbaar.
Hoe meer stoorders (veelvuldig) op je inpraten, hoe minder je de telefoon zal nemen om iemand te bellen. En het gekke is, je bent je er niet eens van bewust.
Oude wijn in nieuwe vaten
In veel bedrijven begint men met nieuwe werkplekken, werkvormen, systemen, technologieën te implementeren zonder de "ingeburgerde" gedachten die meestal zeer onbewust zijn bloot te leggen bij de leidinggevenden. En dat leidt naar frustraties, demotivatie tot en met falen zowel bij leidinggevenden als bij medewerkers.
Is er dan iets mis met die leidinggevenden? Of met leidinggeven op afstand? Lukt dit niet misschien? Natuurlijk wel maar het vraagt dat je stilstaat bij het gedachtegoed van elkeen en dat doet een coach. Bewust worden van welke gedachte(n) jouw (gedrag) aansturen. Welke gedachten jou belemmeren in het nieuw werken en wat je keuzes zijn voor morgen. Zo krijg je leidinggevenden die mentaal ook klaar zijn om volwaardig leiding te geven in het nieuwe werken op afstand.
Wil je je leiderschapsstjl afstemmen op het nieuwe werken?
Wil je klaar zijn om de generaties van morgen te leiden?
Wil je werken aan jezelf als leider?
Neem dan contact me mij voor een vrijblijvend gesprek sabine@sabinetobback.be
PS: Achter elk gedrag schuilt een gedachte.
Wil je ondertussen al meer lezen rond leiderschap, lees dan zeker deze laatste blogs:
Als we de situatie analyseren, blijkt dat hij na een thuisdag gebombardeerd wordt met vragen of problemen, waarbij er enkele 'dringend en belangrijk' zijn en waarvan hij naar zijn gevoel te laat wordt gebrieft. Hij besluit hieruit dat je als leidinggevende niet van thuis kan werken en dat al dat "nieuwe werken" voor hem niet werkt.
Onze hersenen zijn lui
Wat betekent dat we verder gaan op onze gedachten van gisteren. "Als je belt, stoor je iemand" is een diepgewortelde (onbewuste) gedachte, die zelfs leidt naar openingszinnen als: "Stoor ik?" aan het begin van een telefoongesprek.
"Ik wil mensen niet storen op afstand" Het viel me op hoe vaak ik dit hoor in workshops rond "leiding geven op afstand" of in coaching gesprekken rond dit thema. Iemand bellen die bijvoorbeeld van "thuis" werkt, wordt gepercipieerd als "not done" want ze zijn "thuis".
Hoe komt dit?
Er zitten drie interne stoorders in onze gedachtegang die het ons moeilijk maken:
1. Aan de basis hou ik al niet van bellen op zich
2. Ik associeer "thuis" met "privé" en je belt je collega's/leidinggevenden niet "privé"
3. Thuis werken wordt gepercipieerd met: "de ander wil niet gestoord worden" en dus is deze persoon niet bereikbaar noch beschikbaar.
Hoe meer stoorders (veelvuldig) op je inpraten, hoe minder je de telefoon zal nemen om iemand te bellen. En het gekke is, je bent je er niet eens van bewust.
Oude wijn in nieuwe vaten
In veel bedrijven begint men met nieuwe werkplekken, werkvormen, systemen, technologieën te implementeren zonder de "ingeburgerde" gedachten die meestal zeer onbewust zijn bloot te leggen bij de leidinggevenden. En dat leidt naar frustraties, demotivatie tot en met falen zowel bij leidinggevenden als bij medewerkers.
Is er dan iets mis met die leidinggevenden? Of met leidinggeven op afstand? Lukt dit niet misschien? Natuurlijk wel maar het vraagt dat je stilstaat bij het gedachtegoed van elkeen en dat doet een coach. Bewust worden van welke gedachte(n) jouw (gedrag) aansturen. Welke gedachten jou belemmeren in het nieuw werken en wat je keuzes zijn voor morgen. Zo krijg je leidinggevenden die mentaal ook klaar zijn om volwaardig leiding te geven in het nieuwe werken op afstand.
Wil je je leiderschapsstjl afstemmen op het nieuwe werken?
Wil je klaar zijn om de generaties van morgen te leiden?
Wil je werken aan jezelf als leider?
Neem dan contact me mij voor een vrijblijvend gesprek sabine@sabinetobback.be
PS: Achter elk gedrag schuilt een gedachte.
Wil je ondertussen al meer lezen rond leiderschap, lees dan zeker deze laatste blogs:
- https://www.sabinetobback.be/blog/leadership-30
- https://www.sabinetobback.be/blog/hoe-ontwikkel-je-whole-balanced-leadership
- https://www.sabinetobback.be/blog/leidinggevende-werken-nodeloos-te-hard
- https://www.sabinetobback.be/blog/is-hard-werken-voor-de-domme