De vakantie komt dichterbij... Ik kijk er wel naar uit want voor mij is vakantie de periode om te ONT-MOETEN, ja het moet dan even niet meer, het kan misschien wel en misschien ook niet. Het woord vakantie komt van vacuüm pikte ik ergens op en dat klonk goed. "Ja, zo zou het moeten zijn, dacht ik." Oei, ik spreek weer in termen van moeten...
Op vakantie ga je in een vacuüm en maak je je hoofd leeg.
Maar dat lukt me niet zo goed. Ik kan mijn hoofd niet zomaar leegmaken. Ik heb daar altijd moeite mee, ik blijf geconnecteerd zoals dat heet (waarschijnlijk ook doordat ik mijn mails blijf lezen natuurlijk...) Voor mij duurt het even voordat ik mijn hoofd leeg krijg. Het voelt eerder zoals je een ballon langzaam zou aflaten en luchtbel per luchtbel de ballon kleiner wordt.
Hoe voelt dat voor jou?
Ik ben altijd zo jaloers op mijn vriendin die op 30 juni de schoolpoort dichtslaat in de mobilhome stapt waar haar gezin al helemaal in vakantiestemming zit te wachten en om 15.30u zetten ze koers uit naar de ring van Brussel die hen dan naar "La Douce France" brengt... zalig toch.
Ter vergelijking ik stop met de laatste training en heb dan nog minstens 3 dagen administratief werk met opvolgmails, gesprekken en vooral die administratie... oh ik mag er niet aan denken want dan begint mijn hoofd te draaien en voel ik zo mijn energie zakken. Al wat administratie is, is voor mij een enorme energievreter. Ik sta nog liever 5 dagen voor groepen (wat ook enorm slopend is laat ik eerlijk zijn en niet op lange termijn aan te raden) dan 5 dagen mails, offertes, facturen, verslagen en dergelijke te behandelen. Je eigen energiegevers en energievreters kennen is een zoektocht en ik ben er soms nog niet helemaal uit.
De laatste twee maanden had ik het geluk om voor een jonge en dynamische organisatie workshops te begeleiden rond "Wellbeing" en wat me vooral opviel is hoezeer we allemaal te kampen hebben met een juiste balans vinden tussen werk en privé, tussen kind en man, tussen familie en vrienden, tussen me-time en we-time of no-time... stop hier zet ik mijn trainer pet terug op :
Tijd vind je niet ! Tijd moet je maken! En dat betekent dat we keuzes moeten maken en daar de gevolgen van aanvaarden. Prioriteiten stellen in alles wat we doen want de tijd is beperkt. 24uur per dag niet meer niet minder en dat is voor iedereen gelijk!
Dat betekent dat ik vanaf 15 juli 24uur per dag heb om langzaam te ONT-MOETEN en wie weet wie ontmoet ik zo misschien nog als mijn hoofd leeg is en ik terug met een open blik de wereld kan ontdekken.
Wat ga jij doen om te ont-moeten en open te staan voor nieuwe ontmoetingen ?