Mijn allerbeste wensen voor 2017! Op het einde van het jaar is het gebruikelijk om jaaroverzichten te worden voorgeschoteld met veel kommer en kwel.  Het leek een jaar met enkel rampen, terroristen, migranten en veel leed. En toch voelt het voor mij zo niet aan (niet dat die gebeurtenissen mij niet raken maar toch waar zijn de positieve momenten waarom bestaat het nieuws altijd uit "negatieve" voorvallen??)

Wat kan ik je wensen?
Ik heb er lang over nagedacht en mijn netwerk eens overschouwd.  Ik zie mensen die een bepaalde status hebben verworven in deze consumptiemaatschappij. Mensen die een succesvolle carrière hebben uitgebouwd, die financiële zekerheid hebben (in vergelijking met diegene uit de jaaroverzichten zeker en vast) dus wat kan je iemand die (zo lijkt het) alles al heeft nog wensen? 

In deze tijden waarbij effectiviteit, productiviteit, klantgerichtheid en performantie ons continue aandrijven, loop je vast al eens aan jezelf voorbij en waarschijnlijk ook aan anderen.
We staan niet genoeg stil dat bedrijven gevuld zijn met vooral mensen.  Dat het deze mensen zijn die al deze processen, procedures, regels, afspraken, deadlines en wat nog allemaal aansturen of naleven.  Deze mensen hebben ook behoeften.  Dat deze behoeften zeer verschillend zijn dat hebben talloze theorieën ons al aangetoond.  Waar ze het allemaal over eens zijn, is dat elke mens (jong of oud, geleerd of ongeleerd, man of vrouw, blank of gekleurd) gevoelig is aan een compliment. Ja een compliment!

Ga eens na hoeveel complimenten heb jij in 2016 gekregen? Van wie vooral?
Wees eens eerlijk hoeveel complimenten heb je gegeven het voorbije jaar? Aan wie vooral?

Als het resultaat van deze reflectie eerder laag is voor jou, voel je dan niet slecht.
Je zal niet alleen zijn integendeel.

Leiders zoeken dikwijls naar ingewikkelde modellen om hen de kunst van "people management" eigen te maken.  Soms kan het zo simpel zijn. Zo gemakkelijk te implementeren waardoor men tendens heeft om het niet te doen. Wat ik merk rondom mij is dat men de waarde van een compliment onderschat en afwimpelt.  "Dat is te sentimenteel, te oppervlakkig, te vals, te ..."
Wat ons meteen brengt dat een compliment niet zomaar wordt gegeven en aan bepaalde prarameters dient te voldoen om als een compliment te worden ervaren. 

Ik merk (als coach) hoe het mensen opbouwt, hoe ze door het krijgen van positieve aanmoediging, bevestiging, een schouderklopje enz. de motivatie vinden om vol te houden, de goesting krijgen om een volgende stap te zetten en zelf proactief op zoek gaan naar nog meer instrumenten, tools en methoden.
En is dat niet wat je als leider beoogt?

Zelfsturende gemotiveerde medewerkers die hun resultaten effectief halen.

Dus wat kan ik je wensen ?

EEN JAAR VOL COMPLIMENTEN

Voor diegene die nu denken hoe begin ik daar aan hieronder enkele tips.  

5 basis tips wanneer je complimenten geeft :

1. Wees oprecht:  dus waarheidsgetrouw en respecteer de persoonlijke waarde van de persoon
   dus niet je bent de beste medewerker in mijn team ! maar Ik waardeer je inbreng in ons teamoverleg ook al ben ik het niet altijd 100% met je eens.  Ik vind je spontaniteit verfrissend en wou dat ik dat ook wat meer had van tijd tot tijd.
2. Een compliment geef je vanuit jezelf, vanuit de ik-persoon dus en gericht aan de ander dus spreek deze persoonlijk aan (met zijn naam bijvoorbeeld) en in de tegenwoordige tijd
   Mieke, ik wou je graag bedanken voor de tijd die je genomen hebt om mijn presentatie te faceliften, het ziet er top uit ! Ik ben blij met dit resultaat  en van hiermee naar het directiecomite te mogen stappen.
3. In je compliment vertrek je van het positief gedrag van de ander dat je geobserveerd hebt
   Jan, ik zag gisteren dat je extra tijd hebt genomen om aan Michel uit te leggen hoe hij die orders dient in te geven ook al heb je dit vorige maand ook als eens gedaan....
4. Voeg eraan toe wat dit specifiek positief gedrag van de ander voor jou doet
   ...dit is voor mij een duidelijk teken dat je je aanpast aan het leertempo van anderen en dat je inlevingsvermogen hebt en dat is een belangrijke waarde in ons team.
5. Heb je écht geen positief gedrag gezien (of heb je dit zelf niet kunnen observeren) dan kan je toch nog altijd de persoon bedanken voor iets (bijv. deadline halen, op tijd komen, afspraak nakomen, goed humeur, kritische inbreng, zijn inzet,...)

​Meer en meer organisaties beseffen dat mensen hun belangrijkste “asset” zijn. Zo mocht ik samen met een collega een coaching traject uittekenen waarbij 46 coachees van een IT afdeling zullen gecoacht worden om ze klaar te stomen voor de “visie 2020” zoals deze organisatie het noemt.

​“De tijden veranderen snel en we kunnen de problemen van morgen niet aanpakken met de vaardigheden van vandaag” zo stelde de IT Manager tijdens de kick-off in September. “Wij mogen niet op onze lauweren liggen en dienen ons te gaan “toolen” met competenties die ons in staat stellen een adequaat antwoord te kunnen geven aan de veranderde markt en zijn klanten. Daarbij hebben wij een set van persoonlijke competenties nodig en dienen wij stil te staan bij onszelf."

​Op het einde van het traject in Maart zal er met elke medewerker een gesprek plaatsvinden waarbij de talentsom in kaart zal gebracht worden om te zien waar we dan staan. ​Ik vind het alvast een boeiende uitdaging en ben blij van hier aan mee te mogen werken.
(*) S. Covey, De zeven eigenschappen van effectief leiderschap en The 8th habit, Uitgeverij Contact Amsterdam,

De een houdt van zijn job,
de ander sleept er zich naartoe.

Wat is de magische formule om je te beschermen tegen dat groot monster dat blijkbaar meer en meer slachtoffers maakt:

BURN OUT

De universiteit van Gent toonde recent aan dat hoe meer je autonoom, verbonden en competent bent hoe meer men autonoom gemotiveerd is, hoe meer er bevlogenheid ontstaat voor zijn werk en hoe minder het monster je zal opeten!

En hoe autonoom ben jij in je dagelijks werk?
Wat heb je onlangs nog gedaan om je competenties up-to-date te houden? Hoeveel geef jij van jezelf bloot aan je collega’s? Kennen ze jou wel? Vertrouwen ze jou? Geef je om elkaar?

En als leidinggevende laat je je medewerkers genoeg los, delegeer je genoeg, maak je échte verbinding met mensen waarbij je oprecht geïnteresseerd bent in hen en jezelf ook kwetsbaar durft op te stellen? Hoeveel tijd geef je ze om hun ontwikkeling te onderhouden op alle gebied? Spreek je authentiek met elkaar of naast elkaar?

Hang deze toverformule op je kantoor en zet het op de agenda van de volgende team meeting 

Deze week mocht ik in een bedrijf een faciliatieproces begeleiden waarbij het thema was veranderingen omarmen en ombuigen in uitdagingen.  Hoe krijg je je medewerkers mee aan boord ? We gebruikten de dierenwereld om ons te laten inspireren en werkten met de film WHALE DONE van Ken Blanchard.  In deze film wordt er getoond hoe orka's worden gemotiveerd om bepaalde handelingen uit te voeren.  Je ziet de trainers in het water gaan met de orka's terwijl ze eigenlijk een chocolaatje voorstellen voor deze grote dieren.  Ken Blanchard maakt de link met motiverend leiderschap.  Het zette de toon van de dag en de groep geraakte enthousiast en vond genoeg inspiratie om in hun eigen omgeving op hun niveau hun mensen te motiveren.  Ook al was de taak moeilijk en de veranderingen zeer radicaal en zwaar om te slikken.

Ik geef je graag ook onderstaande slides mee die ik gemaakt heb en die ook met succes zijn onthaald en het nodige debat hebben losgemaakt.  Ik hoop dat je er ook mee aan de slag kan om in jezelf de veranderingen te leren ombuigen in uitdagingen en te herkennen wat een verandering intern bij jou teweeg brengt.

Eric Berne definieert een erkenningsteken als “een intermenselijke herkenning en erkenning”. Het erkenningsteken is een boodschap die ik naar de ander stuur en waarmee ik hem aangeef­ dat hij voor mij bestaat, dat ik weet dat hij er is.

De mens hunkert naar positieve waardering (ook wel strokes genoemd) ook in onze bedrijven. Het gekke is dat als de mens ze niet krijgt we onbewust fouten gaan maken, we beginnen te klagen,te zeuren, ons aan te stellen om zo jouw aandacht te trekken en dus ook je euro !  Ga eens na wie zich binnen jouw team negatief opstelt, geef je hem/haar genoeg euro's ? of ben je eerder geld van de rekening aan het halen ?

Let ook op voor de valkuil die de jaarlijkse evaluatieronde met zich meebrengt waarbij wetende dat je een moeilijke boodschap moet gaan geven, je een grote ruiker 'plots' gaat deponeren op de rekening.  Je mensen ruiken dit, voelen dit en je komt niet oprecht over.  Dus geld stort je één euro per keer en liefst zo frekwent mogelijk (het hele jaar door). 

Ik hoor je al zeggen ja maar ik heb niks dan slechte punten aan te halen...  Wees eens eerlijk is dit wel écht zo ? En stel dat het zo zou zijn,dan kan je hem/haar toch nog altijd begroeten, interesseren aan zijn/haar leven, persoon, helpen en zo veel meer.  Ik ben zelf ook zeer veeleisend.  En ik heb me daar als leidinggevende meermaals op betrapt, van enkel het negatief gedrag nog te zien van mijn medewerker en van daaruit (verkeerdelijk) te gaan concluderen dat hij niks goed meer kon doen (in mijn ogen).  En natuurlijk eens ik die conclusie had gemaakt zag ik ook het 'goede' niet meer. 

Ik daag je ook uit om even stil te staan op wiens bankrekening je vandaag nog zou kunnen een storting maken ? Wie heb je de laatste tijd stiefmoederlijk behandeld ? Wie heeft niet veel van je aandacht, je tijd, je interesse, je waardering gekregen ? Wie voel je dat het vandaag de dag wat moeilijker heeft om zijn motivatie te vinden, die een positieve maar wel oprechte aanmoeding kan gebruiken ?   De dag is nog jong - ga ervoor  

Ik hoop dat ik je vandaag een streling heb mogen bezorgen en één euro (een positieve herkenning of stroke) heb mogen storten op je emotionele bankrekening en dat dit bijdraagt tot jouw algemeen welzijn, jouw arbeidsvreugde, jouw motivatie.