Eén van mijn coachees is momenteel aan het werken op het loslaten van controle en het leren vertragen. Daar dit ook een thema is dat ik regelmatig terug zie komen, wijd ik er graag een blog aan.
Controle willen behouden is een veel voorkomende “reflex” voor leidinggevenden. Voor velen zelfs een aangeboren of aangeleerd automatisme en zo logisch dat ze er zelfs niet bij stilstaan dat je deze controle ook kan loslaten. Veel voorkomende uitspraken zijn dan:
Controle willen behouden is een veel voorkomende “reflex” voor leidinggevenden. Voor velen zelfs een aangeboren of aangeleerd automatisme en zo logisch dat ze er zelfs niet bij stilstaan dat je deze controle ook kan loslaten. Veel voorkomende uitspraken zijn dan:
Ja maar, ik hou niet van onwetendheid. Als ik het loslaat dan kan het alle kanten uitgaan en ik weet graag wat er zich allemaal afspeelt. Ik ben wel eindverantwoordelijke. Ik moet dit toch weten! Als ik me daar allemaal niet mee bezig hou dan gaan mijn mensen het gevoel hebben dat ik er niet ben voor hen, dat ze op mij niet kunnen rekenen.
Zo iemand komt ook snel in een vicieuze cirkel terecht van te veel hooi op zijn vork te nemen en alles onmiddellijk te willen weten maar ook te willen kunnen. Geduld is daarbij niet echt een deugd die ze bezitten, eerder ongeduld. Ze werken zich daarbij vaak ook te pletter, kloppen véééééle uren en blijven altijd maar doorgaan. Tot iemand of iets hen doet vertragen en dan is soms het kwaad geschiet maar…. “Hoe doe je dat dan vertragen?“ kreeg ik als vraag in ons laatste gesprek. Ik zag daarbij de onmacht en ongeloof in zijn ogen staan. Ik kreeg zelfs niet de kans om te antwoorden want zo iemand vult al meteen zelf de gaten, en heeft last met stiltes in een gesprek (dat is tijdverlies, neen toch...).
Je zou bijna denken dat het gepaard gaat met de huidige tijdsbeleving waarbij alles snel gaat en blijkbaar snel moet. Misschien is dat wel gerelateerd dat laat ik aan de onderzoekers over. Als ik mijn coachee bevraag blijkt dat het bij hem “den aard van het beestje is” zoals hij dit zelf aangeeft. Nu rond de aard van het beestje kunnen we coachen zodat het belemmerende gedachtengoed (van hierboven) wordt omgebogen in krachtige overtuigingen die ons de kracht geven om morgen te gaan loslaten en vertragen. En eens dat aangepakt dan komt de bedenking wat kan ik dan praktisch doen nu ik overtuigd ben van te gaan loslaten en vertragen?
Je zou bijna denken dat het gepaard gaat met de huidige tijdsbeleving waarbij alles snel gaat en blijkbaar snel moet. Misschien is dat wel gerelateerd dat laat ik aan de onderzoekers over. Als ik mijn coachee bevraag blijkt dat het bij hem “den aard van het beestje is” zoals hij dit zelf aangeeft. Nu rond de aard van het beestje kunnen we coachen zodat het belemmerende gedachtengoed (van hierboven) wordt omgebogen in krachtige overtuigingen die ons de kracht geven om morgen te gaan loslaten en vertragen. En eens dat aangepakt dan komt de bedenking wat kan ik dan praktisch doen nu ik overtuigd ben van te gaan loslaten en vertragen?
Ik geef je graag een paar concrete tips:
- Begin de dag met het overlopen van wat je op je planning hebt staan, vul je planning aan gebaseerd op de laatste binnengekomen informatie en BESLIS hoe je dag er gaat uitzien. Dit impliceert meteen al dat je een aantal dingen vandaag niet gaat doen. Communiceer dit aan de betrokken partijen zodat zij jou niet komen storen en weten waar je gaat op werken.
In veel bedrijven doet men elke morgen een “standup” (letterlijk te nemen dus rechtstaande meeting) waarin je je planning/agenda/prioriteiten/vragen aan elkaar deelt. - Deel je activiteiten zoveel mogelijk op in kleine stukken zodat je gemakkelijker kleinere stukjes kan loslaten.
- Maak een competentie overzicht van je medewerkers en een soort van kennis databank zodat je weet wat je aan wie kan overlaten. Zorg ook dat deze kennis wordt gedeeld en dat er bestuiving ontstaat. Hoe meer mensen expert worden in een materie, hoe gemakkelijker jij zal vertrouwen op anderen. Zo ontstaat er ook een kennis netwerk.
- Aanvaard en sta toe dat er geleerd wordt (dus met andere woorden dat er berekende fouten worden gemaakt). Fouten maken is menselijk en houdt ons scherp. Het gaat niet over de fout maar hoe je ermee omgaat en vooral hoe je erop reageert.
- Vraag aan mensen wat zij van jou verwachten. Deze tip heeft voor mijn coachee een enorme winst opgeleverd waarbij hij een schat van informatie heeft gekregen zowel van zijn eigen leidinggevende alsook van zijn mensen. Dit heeft geleid tot een duidelijk en vooral gemeenschappelijk afgestemd doel wat voor mijn coachee rust heeft gebracht in zijn hoofd, in zijn agenda, in zijn lust tot overal bij willen zijn en dus ook hem doen vertragen heeft waardoor zijn medewerkers hem ook een aangenamer man zijn beginnen vinden.
En welke tip kan jij hier nog aan toevoegen? Laat het me gerust weten.
Naar aanleiding van het thema vertragen heb ik ook een webinar van één uur gemaakt mindful naar of van je werk met 50 tips. Stuur me een mail en dan krijg je gratis toegang.
Naar aanleiding van het thema vertragen heb ik ook een webinar van één uur gemaakt mindful naar of van je werk met 50 tips. Stuur me een mail en dan krijg je gratis toegang.